Υπάρχει μια παλιά παροιμία μεταξύ πολλών βετεράνων καπνιστών ότι η υπερβολή = επιτυχία. Και είναι φυσικό να υποθέσουμε ότι αυτό ισχύει τόσο για τον καπνό όσο και για την πραγματική ποσότητα κρέατος. Η πραγματικότητα όμως είναι αυτή πολύς καπνός ΜΠΟΡΕΙ να καταστρέψει το κρέας σας (ναι, είναι δυνατό!)
Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε περισσότερα από δύο ουγγιές ροκανίδια στο καπνιστή σας γιατί περισσότερα θα δημιουργήσουν πάρα πολλά καπνός, που θα έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό του κριεζότο. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε υπερβολικό καπνό περιλαμβάνουν το κλείσιμο των αεραγωγών για να κρατηθεί ο καπνός μέσα και η αύξηση της θερμοκρασίας σε πολύ υψηλή θερμοκρασία.
Το πολύ ξύλο μπορεί να είναι εξίσου επιβλαβές - αν όχι περισσότερο. Και θα σας πω ακριβώς πώς να το αποφύγετε αυτό.
Λοιπόν πόσο ξύλο είναι ακριβώς πάρα πολύ σε έναν καπνιστή;
Σε αυτήν την ανάρτηση θα καλύψουμε:
Τσιπς ξύλου: Ποιότητα όχι ποσότητα
Δεν αποθαρρύνουμε τους αναγνώστες μας να βουτήξουν βαθύς στην ποικιλία των ξύλων καπνιστών κρέατος. Μακριά από αυτό. Το κάπνισμα του κρέατος μπορεί να είναι πολύ πιο σύνθετο και πολύπλοκο από ό,τι φαντάζονται πολλοί άνθρωποι, και κάθε παράγοντας που μπορεί κανείς να φανταστεί, από τα είδη του κρέατος έως τις καιρικές συνθήκες θα επηρεάσει τελικά την εμπειρία σας.
Αλλά όταν πρόκειται για τους τύπους ξύλου που χρησιμοποιείτε, η ποιότητα υπερτερεί της ποσότητας κάθε φορά.
Η χρήση υπερβολικού ξύλου μπορεί να οδηγήσει σε ένα πικρό, απανθρακωμένο χάος που χρησιμοποιείται καλύτερα ως σφουγγάρι χόκεϊ παρά ως πραγματικό γεύμα.
Μπορεί να φαίνεται δελεαστικό να μεγιστοποιήσετε τον καπνό προσθέτοντας περισσότερα ξύλα στη φωτιά. Αλλά όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο μεγαλύτερο είναι το περιθώριο λάθους. Και ο πολύς καπνός και η πολλή ζέστη είναι μια σίγουρη συνταγή για καταστροφή.
Ένας βασικός εμπειρικός κανόνας είναι να χρησιμοποιείτε περίπου δύο ουγγιές από το ξύλο που προτιμάτε για το κάπνισμα κρέατος και να προσαρμόζετε την ποσότητα συντηρητικά. Εάν είστε αρχάριος, να έχετε κατά νου ότι υπάρχουν οδηγίες για ένα πολύ καλός λόγος.
Σε τελική ανάλυση, θα πρέπει να είστε σε θέση να δείτε τα wips καπνού, όχι φουσκωμένα σύννεφα. Αν ο καπνός μυρίζει πολύ πικάντικη; Αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι είτε έχετε:
α.) Χρησιμοποιημένο ξύλο χαμηλής ποιότητας, ή
β.) Χρησιμοποιήθηκε πάρα πολύ ξύλο.
Κακό ξύλο + κακός καπνός = κακό κρέας φίλε μου. Είναι τόσο απλό.
Τα καλύτερα τσιπς για να αποφύγετε τον πολύ καπνό
Όχι, όλα τα ροκανίδια δεν δημιουργούνται ίσα. Αν ήταν, δεν θα είχατε κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσετε δηλητηριώδη κλαδιά βελανιδιάς στον καπνιστή σας (παρακαλώ μην το κάνετε.)
Είναι σύνηθες στους λάτρεις του καπνίσματος να προτείνουν την κόκκινη ή λευκή βελανιδιά ως ιδανικό τσιπ ξύλου για αρχάριους. Και δεν θα διαφωνήσουμε. Όσον αφορά το κάπνισμα κρέατος, η βελανιδιά μπορεί να είναι τόσο ήπια ή δυνατή όσο θα θέλατε — αλλά σπάνια είναι υπερβολική.
Έχουμε ήδη καλύψει τον τρόπο ξύλο εποχής και κατάστημα ήταν στο παρελθόν, και αυτοί οι γενικοί κανόνες ισχύουν ανεξάρτητα από το είδος του ξύλου που χρησιμοποιείτε για να καπνίσετε κρέας. Το σωστά αποξηραμένο ξύλο θα παράγει λιγότερο καπνό και θα διευκολύνει τον έλεγχο.
Όπως πάντα, το ξύλο πρέπει να είναι πιο σκληρό, όχι πιο μαλακό. Αλλά υπάρχει μια τάση να υπερβάλλουμε την ποσότητα των ροκανιδιών που χρησιμοποιούνται για το κάπνισμα κρέατος. Και είναι ένα λάθος που μπορεί όχι μόνο να καταστρέψει το γεύμα σας.
Είναι ένα λάθος που μπορεί να είναι εντελώς επικίνδυνο.
Τα σκληρά ξύλα καίγονται πιο καυτά από τα μαλακά ξύλα και ως εκ τούτου είναι πιο κατάλληλα για να πάρουν τη σωστή ποσότητα καπνού, συν ότι θα καίγονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθιστώντας ευκολότερο να πάρετε μια σταθερή ποσότητα καπνού στον καπνιστή σας.
Τα σκληρά ξύλα παράγουν επίσης λιγότερο καπνό από τα μαλακά ξύλα.
Διαβάστε περισσότερα για την πώς να επιλέξετε τα καλύτερα ροκανίδια για τον ηλεκτρικό καπνιστή σας
Συμβουλές για την ποσότητα του ξύλου που θα χρησιμοποιήσετε
Πόσο ξύλο πρέπει να χρησιμοποιώ όταν καπνίζω κρέας;
Η ποσότητα του ξύλου που χρησιμοποιείτε για το κάπνισμα κρέατος εξαρτάται τόσο από το μέγεθος του καπνιστή σας όσο και από τον τύπο του ξύλου που θα χρησιμοποιήσετε.
Μια Weber Smokey Mountain Cooker, για παράδειγμα, δεν πρέπει να παίρνει περισσότερες από 2-4 χούφτες ξύλο για να δημιουργήσει ακριβώς τη σωστή ποσότητα καπνού.
Οδηγίες τόσο για τον καπνιστή όσο και για τα ροκανίδια υπάρχουν για κάποιο λόγο και σας ενθαρρύνουμε να τις ακολουθήσετε.
Πόσο συχνά πρέπει να προσθέτω περισσότερο ξύλο στον καπνιστή μου;
Συνιστώ να είστε συντηρητικοί όταν προσθέτετε ξύλο στον καπνιστή σας. Ένας γενικός εμπειρικός κανόνας είναι να προσθέτετε ξύλο όχι λιγότερο από κάθε 45 λεπτά για έναν καπνιστή ηλεκτρικού ή κάρβουνου και τουλάχιστον κάθε 5 έως 6 ώρες για έναν καπνιστή αερίου ή πέλλετ.
Πρέπει να χρησιμοποιώ το ξύλο που έχω κόψει μόνος μου όταν καπνίζω κρέας;
Μπορεί να σας φανεί δελεαστικό να φτάσετε στα άκρα έναν παλαιότατο τρόπο ζωής και να χρησιμοποιήσετε το ξύλο που έχετε κόψει μόνοι σας για το κάπνισμα κρέατος. Αλλά μέχρι να υποβληθεί σε επεξεργασία για να διασφαλιστεί ένας ασφαλής και υπεύθυνος καπνός, ο κίνδυνος καρκινογόνων και φυσικών παθογόνων παραγόντων από ακατέργαστο ξύλο είναι πολύ μεγάλος για να τον πάρετε.
Πρέπει να μουλιάζω τα ξύλα μου πριν καπνίσω;
Ενώ το εμποτισμένο ξύλο καίει περισσότερο, σπάνια είναι καθαρό έγκαυμα. Αυτό συμβαίνει γιατί ενώ το επίπεδο καύσης ελαχιστοποιείται, τυχόν ακαθαρσίες στο ξύλο συμπυκνώνονται στον ατμό. Το αποτέλεσμα είναι μια συσσώρευση υπολειμμάτων που ονομάζεται κρεόσωτο - μια λιπαρή, παχιά και πικρή λάσπη που τελικά καταστρέφει όλες τις ώρες σκληρής δουλειάς σας.
Συμπέρασμα
Όπως αναφέραμε, τα είδη των ξύλων που χρησιμοποιούνται για το κάπνισμα κρέατος είναι απίστευτα διαφορετικά και ευέλικτα. Ο πειραματισμός μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα. Αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συνδυασμούς γεύσεων που δεν θα φανταζόσασταν ποτέ. Αυτό είναι μέρος της συγκίνησης του καπνίσματος κρέατος.
Αυτό συμβαίνει γιατί το ξύλο είναι ένα από τα πιο αρχέγονα στοιχεία που μπορεί κανείς να φανταστεί. Βγάζει φωτιές. Δίνει γεύση. Αλλά και καταστρέφει. Μπορεί να έχουμε διανύσει πολύ δρόμο από τους προγόνους μας που μαγείρευαν φρέσκο κυνήγι πάνω από μια ανοιχτή φωτιά σε μια σπηλιά. Αλλά και οι πρόγονοί μας των σπηλαίων γνώριζαν τελικά τη διαφορά μεταξύ του κινδύνου πυρκαγιάς και των βέλτιστων πηγών μαγειρέματος.
Δεν υπάρχει λόγος να μην το κάνετε κι εσείς.
