Plamiak (Melanogrammus aeglefinus) to ryba morska występująca po obu stronach Północnego Atlantyku. Plamiak jest popularną rybą spożywczą i jest szeroko poławiany komercyjnie. Plamiaka łatwo rozpoznać po czarnej bocznej linii biegnącej wzdłuż jego białej strony (nie mylić z mintajem, który ma odwrotność, tj. białą linię po czarnej stronie) oraz charakterystyczną ciemną plamą nad płetwą piersiową, często opisywaną jako „odcisk kciuka”. ”, a nawet „Odcisk Diabła” czy „Św. Znak Piotra”. Plamiak Plamiak występuje najczęściej na głębokościach , ale ma zasięg sięgający . Rozwija się w temperaturach od 2 do 10°C (36 do 50°F). Młode osobniki wolą płytsze wody, a więksi dorośli głębsze. Ogólnie rzecz biorąc, dorosły plamiak nie angażuje się w długie migracje, tak jak młodsze ryby, ale wiadomo, że ruchy sezonowe występują w każdym wieku. Plamiak żywi się głównie małymi bezkręgowcami, chociaż więksi przedstawiciele gatunku mogą czasami spożywać ryby. Tempo wzrostu plamiaka zmieniło się znacznie w ciągu ostatnich 30 do 40 lat. Obecnie wzrost jest szybszy, a plamiaki osiągają dorosłe rozmiary znacznie wcześniej niż wcześniej zauważono. Jednak stopień, w jakim te młodsze ryby przyczyniają się do sukcesu reprodukcyjnego populacji, nie jest znany. Jednak tempo wzrostu plamiaka zwolniło w ostatnich latach. Niektóre dowody wskazują, że może to być wynikiem wyjątkowo dużej klasy roczników w 2003 r. NEFSC Ref Doc 02-16 Tarło ma miejsce między styczniem a czerwcem, osiągając szczyt na przełomie marca i kwietnia. Najważniejsze tarliska znajdują się w wodach środkowej Norwegii, w pobliżu południowo-zachodniej Islandii i Georges Bank. Samica średniej wielkości produkuje około 850,000 3 jaj, a samice większe są w stanie wyprodukować do XNUMX milionów jaj rocznie.
